ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ

Από τα πρώτα που αντιλήφθηκες ήταν, ότι στην παιδική ηλικία σού έλεγαν παραμύθια και ψέματα.

Ότι όσο ήσουν υπάκουο παιδί, δεν σε μάλωναν και σε χαρακτήριζαν "καλό" παιδί. Έτσι με την ίδια ιδιοτέλεια, σου έκρυβαν τα άσχημα της κοινωνίας, για τα οποία χρειάζεται αντίδραση και ανυπακοή.

Από τα πρώτα έμαθες ότι χρειάζεται να φροντίζεις για την υγεία σου και ότι πολλοί κίνδυνοι παραμονεύουν.

Ότι η ζωή δεν είναι αιώνια και ότι κανένας δεν είναι βέβαιος για το πόσο θα ζήσει.

Ότι το μέλλον είναι αβέβαιο, η τύχη ανατρεπτική και πολλές λογικές προβλέψεις διαψεύδονται.

Ήξερες ότι γύρω σου όλα έχουν ένα τέλος. Ότι δεν θα είσαι για πάντα στην ίδια ηλικία, και ότι για πάντα δεν είναι ούτε τα ευχάριστα ούτε τα πιο δυσάρεστα.

Ήξερες ότι η απόλαυση των πιο ξεχωριστών στιγμών δεν δίνει αρκετό νόημα στην ανθρώπινη ζωή. Ότι κάτι περισσότερο χρειάζεσαι να κάνεις για να μείνεις ηθικά ικανο­ποιημένος.

Ήξερες πόσο σημαντική είναι η υγεία σου και ότι πολλά τα οποία εσύ βρήκες έτοιμα, πολλοί άλλοι δεν τα έχουν ή αγωνίζονται σκληρά για να τα αποκτήσουν.

Ήξερες ότι οι άνθρωποι προσπαθούν ο καθένας πρώτα για τη δική του επιβίωση και για τη ζωή των μελών της δικής του οικογένειας. Ότι έτσι είναι φυσικό και κάπως έτσι μεροληπτικά σχεδόν όλοι σκέφτονται, ακόμα και όταν οι νόμοι ή οι κανόνες το απαγορεύουν.

Ήξερες ότι με τα εμπόδια στη ζωή και με τις δυσκολίες επιβίωσης, οι άνθρωποι γίνονται πιο ικανοί για να βλάψουν και πιο σκληροί απέναντι στον κόσμο. Ότι είναι έτοιμοι για να εκμεταλ­λευτούν τις ατυχίες των άλλων και ότι ενθαρρύνονται από τις αδυναμίες εκείνων. Μήπως μερικοί ευνοημένοι ή ονειρο­παρμένοι σου είπαν, ότι οι ξένοι θα σκεφτούν για τη δική σου ζωή, θα νοιώσουν και θα δράσουν με το ίδιο ενδιαφέρον όσο για τα αγαπημένα τους πρόσωπα και ανιδιοτελώς; 

Ήξερες ότι η ανθρώπινη κοινωνία δεν μοιάζει με το φανταστικό κόσμο των παιδικών παραμυθιών ή με τον κόσμο των πιο ευτυχισμένων ανθρώπων, έτσι όπως αυτοί θα είχαν ανταμειφθεί από ένα Θεό. Από το διάβασμα λίγης ιστορίας δεν κατάλαβες τίποτα για τη μεγαλομανία, για την απληστία και για την αγωνία που βασιλεύει στην ανθρώπινη ψυχή;

Γνώριζες ότι αρχή και τέλος για τα όρια του κόσμου δεν φαίνονται ούτε μπορείς να βρεις. Ήξερες ότι ζεις σε μια ελάχιστη περιοχή ενός απέ­ραντου αστρο­νομικού κό­σμου. Εσύ ήσουν βέβαιος, ότι όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι άσκοπος και άσχετος από την τοπική σου πραγμα­τικότητα, και ότι αυτός δεν συμμετέχει για την προετοι­μασία της τύχης και του μέλ­λοντος;

Ήξερες, αλλά είχες επιλέξει να μη σκέφτεσαι τις δυσάρεστες αλήθειες, να ονειρεύεσαι ψεύτικους κόσμους, να απο­λαμβάνεις από ψεύτικες ιστορίες, να ευχαριστιέσαι ή να θλίβεσαι από εγωιστικές συγκρίσεις, να εμπιστεύεσαι απερίσκεπτα και να συμβιβάζεσαι με τους απατεώνες.

Από τότε που οι άνθρωποι έμαθαν να γράφουν ... >>>

Εξαπατάς τον εαυτό σου (μη λες ότι δεν ήξερες!) ...>>>

Αναζητώντας έναν επαρκή σκοπό για να ζούμε...>>>

Περιόρισε τη βεβαιότητα, αύξησε την αμφιβολία σου!...>>>

Εγωισμός & Παράνοια ...>>>

Αν ο πνευματικός προσανατολισμός δεν ήταν επιστήμη...>>>

Πνευματικές αξίες μέσα σε δύο ποιήματα ...>>>