|
Ένα επιχείρημα για την Ηθική ως παγκόσμια επιστήμη (του Πνευματικού Προσανατολισμού)
Αναζητώντας έναν επαρκή σκοπό για να ζούμε... έτσι η σκέψη και η αναζήτηση επιβάλλουν να ζήσουμε. (Το "επιχείρημα της ηθικής αναζήτησης",
μπορεί να ονομαστεί).
«Αναζητώντας να γνωρίσουμε αν υπάρχει ένας επαρκής σκοπός για να θέλουμε να υπάρχουμε, ποιος είναι και πώς η ζωή αξιοποιείται, τότε
αρχίζουμε να επιτελούμε με βεβαιότητα έναν τέτοιο σκοπό, ανεξάρτητα από την επάρκεια της γνώσης μας και υπάρχει δεν υπάρχει ο Θεός. Ακόμα
και αν θα έπρεπε ν’ αυτο-εκμηδενιστούμε, έχουμε ξανά την ίδια βεβαιότητα, εκ των προτέρων, ότι δεν είμαστε σε αντίθεση με αυτόν τον
αρνητικό σκοπό, γιατί η επιτέλεσή του δεν επιτρέπεται πριν να γνωρίσουμε το αν επιτρέπεται. (...) με την αυτο-εκμηδένισή μας δε θα
μπορούσαμε να επιτελέσουμε τον προδρομικό σκοπό μας, που είναι η αναζήτηση και η γνώση».
(Από το βιβλίο Η Θεολογία της Επιστήμης, σελ. 379)
Αναζητώντας έναν επαρκή σκοπό για να ζούμε... έτσι η σκέψη και η αναζήτηση επιβάλλουν να ζήσουμε. Μια πρώτη εφαρμογή αυτού του αξιώματος.
Όμως παρατηρούμε, ότι στη φύση πολλές μορφές ζωής αγωνίζονται για να επιβιώσουν χωρίς να αναζητούν έναν επαρκή σκοπό και χωρίς τέτοια
πνευματική αναζήτηση. Την τύχη και το μέλλον αυτών των μορφών ζωής, όπως και τι κάνουν στη ζωή τους, τα έχουμε αντιληφθεί.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, επίσης σκέφτονται για οτιδήποτε και προσπαθούν για όλα, και χρησιμοποιούν τις πνευματικές δυνατότητές τους για να
επιβιώσουν. Συνεχίζουν τη ζωή τους χωρίς να έχουν ανάγκη για έναν επαρκή σκοπό και χωρίς τέτοια πνευματική αναζήτηση. Έχουν συμβιβαστεί με
τη διαπίστωση ότι είναι περαστικοί από τον κόσμο και ότι ανά πάσα στιγμή ενδέχεται να χάσουν τη ζωή τους. Η αναζήτηση ενός επαρκούς σκοπού
για να ζήσουν είναι γι' αυτούς μια άσκοπη προσπάθεια
και αντιθέτως δεν διευκολύνει για να ζήσουν απερίσκεφτα, μεροληπτικά και όπως επιθυμούν με τις φαντασιώσεις τους και με την ανεπάρκεια της
γνώσης τους.
Την ανεπάρκεια της γνώσης τους δεν την αντιλαμβάνονται, ενώ με τις σκέψεις τους νομίζουν ότι θα φέρουν την πραγματικότητα έτσι όπως αυτοί
φαντάζονται. Η ευπιστία και η υπέρμετρη βεβαιότητα είναι μερικά σημάδια της απερισκεψίας τους και της αδιαφορίας τους να αναζητήσουν έναν
επαρκή σκοπό της ζωής. Διότι η αναζήτηση ενός επαρκούς σκοπού δεν επιτρέπει την ευπιστία και την υπέρμετρη βεβαιότητα, που γι' αυτούς είναι
απαραίτητα για να μη μείνουν άπρακτοι και ήσυχοι. Έχουν προσδοκίες και ανάγκες, που δεν θα εξυπηρετηθούν με την αμφισβήτηση, με την
πνευματική αναζήτηση και με την αμερόληπτη σκέψη.
|
.gif)
<•>
Στην άποψη για την παράνοια του υλιστικού τρόπου
ζωής και για τον έξυπνο εγωκεντρισμό του
αισθησιοκρατικού ανθρώπου προσεγγίζουμε από τέσσερις
διαφορετικές κατευθύνσεις της έρευνας:
· Αν συγκεντρώσουμε τις προσωπικές παρατηρήσεις
εγωισμού και ανοησίας από την καθημερινή ζωή.
(Κοινωνιολογικές και ψυχολογικές παρατηρήσεις).
Η καταγραφή της ιστορίας επίσης ενισχύει αυτή την άποψη.
· Από τις σκέψεις για τη χρησιμότητα της γνώσης στη
ζωή, για τη μεροληπτική λογική και τις πνευματικές
αδυναμίες, πάλι παρατηρούμε την προοπτική της γνώσης
για την εξαπάτηση, για την φλυαρία και για την
άσκοπη δράση.
· Από τις σκέψεις απ' ευθείας για το νόημα της ζωής,
πάλι θα βρούμε χάσματα γνώσης, περιστασιακές αξίες,
εφήμερους στόχους, υπερβολικές εκτιμήσεις και την
ανάγκη για έναν τελικό σκοπό, πέρα από την
πραγματοποίηση όλων των άλλων επιθυμιών.
· Από τις κοσμολογικές σκέψεις πάλι εξάγεται σαν
συνέπεια η ανοησία και η πλάνη στην περιορισμένη ζωή
σε αντίθεση με την ανωτερότητα ενός παγκόσμιου
πνεύματος (Θεός) χωρίς εξωτερική δράση. |
Από τότε που οι άνθρωποι έμαθαν να γράφουν
...
>>>
Μερικές από τις πρώτες σκέψεις για τη
ρύθμιση της ζωής
...>>>
Εξαπατάς τον εαυτό σου (μη λες ότι δεν ήξερες!)
...>>>
Περιόρισε τη βεβαιότητα, αύξησε την
αμφιβολία σου!...>>>
Εγωισμός & Παράνοια
...>>>
Αν ο πνευματικός προσανατολισμός δεν ήταν επιστήμη...>>>
Πνευματικές αξίες μέσα σε δύο ποιήματα
...>>>
|
Ηθική / Ψυχολογική
Ο
υλιστικός τρόπος ζωής στηρίζεται σε πολλές φαντασιώσεις και σε ψέματα, όχι στην
αυτογνωσία και συμπίπτει με εγωκεντρικό τρόπο ζωής και νοοτροπία. Ο εγωισμός, η
μεροληψία, η
ανοησία και το παρανοϊκό πνεύμα είναι οι άλλες απόψεις του υλιστικού τρόπου ζωής
και αντίληψης.
