|
ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΝΙΑΣ...
Μεροληπτική λογική με απατηλή γνώση της πραγματικότητας και φαντασιώσεις.
Μια λύση απελπισίας για να έχουμε την εντύπωση ότι ολοκληρώσαμε τον προορισμό μας στη ζωή είναι να αφήσουμε απογόνους. Ιδιαίτερα αν δεν αναζητήσαμε ποτέ αυτόν τον προορισμό και δεν ζούμε δημιουργικά κάπως αλλιώς. Με τόση απερισκεψία και ανοησία, αυτή αποδείχτηκε η καλύτερη λύση της φύσης... Όταν αποκτήσουμε παιδιά τότε ευχόμαστε να έχουν καλή τύχη και ζούμε με πολλαπλάσια ανασφάλεια. Αργότερα, για να είμαστε ευχαριστημένοι από τη ζωή και το μέλλον μας, επιθυμούμε να δούμε τα παιδιά μας εξασφαλισμένα... Οι άνθρωποι παρακινούνται από τις βιολογικές ορμές και αναπαράγονται, έτσι όπως η φύση το φρόντισε για όλους. Για ζώα και για ανθρώπους, για πλούσιους και φτωχούς, για υγιείς και αρρώστους, για έξυπνους και χαζούς, για κακόψυχους και άδολους και χωρίς αξιόλογη προετοιμασία για την κακή τύχη. Η ζωή των δικών μας παιδιών είναι το ίδιο σημαντική, όπως είναι όλες οι παιδικές ζωές. Το ότι τα παιδιά προήλθαν από τα δικά μας ωάρια δίνει κάποια αίσθηση ιδιοκτησίας, αποκλειστικής ευθύνης και συνέχειας της δικής μας ζωής; Και τι γίνεται με τα παιδιά των παιδιών μας, που δεν θα μάθουμε τη δική τους τύχη ολόκληρη; Και πόσο αισιοδοξία να έχει κάποιος για την τύχη των τέκνων του σε μια κοινωνία που έχει περισσότερες παγίδες, δυσκολίες και ατυχίες από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, στα οποία σχεδόν ποτέ δεν κερδίζουμε; Η λίγη σκέψη μέχρι εκεί που δεν μας χαλάει τα σχέδια και τις φαντασιώσεις είναι φυγή από την σκληρή αλήθεια! Αναρωτηθήκατε ποιοι μακρινοί γονείς γέννησαν τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας και τι μυαλά μπορεί να είχαν εκείνοι; Μάλλον δεν αξίζει ούτε χρησιμεύει να το ψάξει κάποιος, αλλά μερικές απορίες μόνες τους χωρίς καμία απάντηση, μπορούν να ανατρέψουν πολλές φαντασιώσεις και θεωρίες μας για τον προορισμό της ζωής και τη μεροληπτική λογική μας. (Από το βιβλίο Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ. Υπότιτλος: Οι φαντασιώσεις και τα ψέματα του ανθρώπου χωρίς αυτογνωσία, σελ. 255)
Από τότε που οι άνθρωποι έμαθαν να γράφουν ... >>> Μερικές από τις πρώτες σκέψεις για τη ρύθμιση της ζωής ...>>> Εξαπατάς τον εαυτό σου (μη λες ότι δεν ήξερες!) ...>>> Αναζητώντας έναν επαρκή σκοπό για να ζούμε...>>> Απερισκεψία, ιδιοτέλεια και υποκρισία του πληθυσμού...>>> Η πραγματικότητα σε αμφισβητεί και σε διαψεύδει...>>> Συμπεριφορές και γεγονότα από φαντασιώσεις...>>> Έχεις εξαπατηθεί από την πρώτη στιγμή της ζωής σου!...>>> Περιόρισε τη βεβαιότητα, αύξησε την αμφιβολία σου!...>>> Εγωισμός & Παράνοια ...>>> Αν ο πνευματικός προσανατολισμός δεν ήταν επιστήμη...>>> Πνευματικές αξίες μέσα σε δύο ποιήματα ...>>>
"ΜΕΓΑΛΑ" ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !
Όσα δεν σκέφτηκαν στη Φυσική και στη Φιλοσοφία... με το κοινό λεξιλόγιο
► Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρασυρμένη, με όποια δυνατότητα και αν τη φανταστούμε.
Go to Top |