ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

" Η εξέλιξη της προνοητικής ηθικολογίας, μπορεί να πραγματο­ποιηθεί σταθερά προσδιορισμένα, με κοπιαστική εργασία, ακολουθώντας τις επόμενες γνωστές διευθύνσεις:

Πρώτο. Να δείξουμε τη χρησιμότητα του λόγου και ευρύτερα της γνώσης, στη διαμόρφωση του εσωτερικού κόσμου μας. Πως τον διαμορ­φώνει και πως επηρεάζει τις εξωτερικές μας δραστηριότητες, από την πρώτη αντίληψη, που είναι η αρχή της εμπειρίας.

Δεύτερο. Πως η γνώση της αλήθειας και η ποσότητα της εμπειρίας δεν αρκούν για την ανακάλυψη ορισμένων απαντήσεων, ούτε για την αξιοποίηση της ζωής. Αντιθέτως πως μας κάνει παρανοϊκούς.

Τρίτο. Πως για να αξιοποιήσουμε τη ζωή μας πρέπει να κυριαρ­χήσουμε τη γνώση και ευρύτερα τη διανοητική δρα­στηριότητα.

Τέταρτο. Πως η ακυρίαρχη διανοητική δρα­στηριότητα ή η παράνοια σε σχέση με τις υπόλοιπες δραστηριότητές μας δημιουργεί άμεσα τον εγωκεντρισμό και τον αποπροσανατολισμό, από τη γέννηση ως το θάνατο.

Πέμπτο. Πως εξαρτάται η ποιότητα και η εξέλιξη του εσωτερικού κόσμου μας, από τις δυνατότητες και τους επηρεασμούς του εξωτερικού κόσμου. Τη σημασία της ύπαρξης των διαφορών στα πράγματα, των ασταθών επιδράσεων, σε σχέση με τον εσωτερικό κόσμο μας και με τις δραστηριότητές μας.

Έκτο. Τη σημασία που έχει η έννοια της αξιοποίησης της ζωής, ως άμεση εξέλιξη του εσωτερικού κόσμου. Περιγραφή των τρόπων με τους οποίους είναι δυνατό να αποτραπούν οι εγωκεντρικές δραστηριότητες ή να εξελιχθεί πιο άμεσα ο εσωτερικός κόσμος, ειδικά με τη διανοητική κυριαρχία, στη βάση της εμπειρίας.

Η προνοητική ηθικολογία τελειώνει εκεί που αρχίζει η κοσμολογία. Μετά, η ηθικολογία αρχίζει ή συνεχίζει να εξελίσσεται ως επιστήμη στη βάση μιας κοσμολογίας, σαν συνέπειά της ".

Όπως οι αρχηγοί των ένοπλων δυνάμεων ή οι υπεύθυνοι σε δημόσιες θέσεις καταστρώνουν σχέδια για να αντιμετωπίσουν έκτακτες καταστάσεις, έτσι ένας ακαλλιέργητος νέος, σαν φυλακισμένος μέσα στο σπίτι του, σχεδίαζε τις δράσεις του πνεύματος για να ξεφύγει ο άνθρωπος από τη ψυχολογία του ζώου της ζούγκλας. Διατύπωνε σκέψεις με παρατηρήσεις από τη δική του ζωή. Δεν συνέχιζε την προσπάθεια κάποιου άλλου. Δεν ακολουθούσε τις οδηγίες και τις συμβουλές κάποιου δασκάλου, αν και επιθυμούσε μια τέτοια βοήθεια. Και γι' αυτό ήταν προσεκτικός στις απόψεις του και δεν βασιζόταν σε απόψεις και σε φράσεις για τις οποίες οι φιλόσοφοι διαφωνούσαν. Δεν χρησιμοποιούσε την έννοια του Θεού, ενώ ξεχωριστά σε άλλες σελίδες συγκέντρωνε ορισμένες παρατηρήσεις και ανάπτυσσε τις απόψεις για την απόδειξη της ύπαρξης του Θεού. Δεν χρησιμοποιούσε ούτε τη δική του έννοια για ένα παγκόσμιο πνεύμα για να συγκαλύψει την έννοια του Θεού. Άκουγε πολλές πολιτικές συζητήσεις, αλλά δεν έβρισκε πώς εκείνα τα ζητήματα έπρεπε να συνδεθούν με την Ηθική, όταν ακόμα αμφισβητούμε το νόημα της ζωής, τη δυνατότητα ευτυχίας και τις "προδιαγραφές" του κόσμου. Θαύμαζε αγωνιστές και δραστήρια πρόσωπα, θα ήθελε να έχει ένα σημαντικό ρόλο μέσα στην κοινωνία, αλλά ο ίδιος το απαγόρευε στον εαυτό του. Θα ήθελε να γράψει πιο όμορφα, με τη δύναμη της λογοτεχνίας, αλλά ζήλευε την αξιοπιστία των μαθηματικών. Αντί να εκφράζεται με πιο πλούσιο λεξιλόγιο, αντιθέτως προσπαθούσε να επαναλάβει τις πιο συνηθισμένες λέξεις. Δεν ήταν ο πιο άκακος και άδολος και ήταν άνθρωπος εκδικητικός. Όμως, αυτός είχε αντιληφθεί, όπως και άλλοι φιλόσοφοι, ότι η Ηθική είναι επιστήμη και όχι προσωπικές επιθυμίες. Και αφού έβλεπε με τα μάτια του, πώς μόνο με τη σκέψη, χωρίς υψηλό μορφωτικό επίπεδο και χωρίς αντιγραφή, το ανθρώπινο πνεύμα μπορούσε να σχηματίζει απόψεις για όλο το Σύμπαν και να ερευνά δημιουργικά και να αποφεύγει πολλά λάθη των πιο διαβασμένων, αυτός εκτίμησε γρήγορα, ότι η Ηθική είναι κάτι ανώτερο από τους απλούς κανόνες για τη συμπεριφορά. Εκτίμησε ότι η Ηθική είναι η βάση για την ανάπτυξη όλων των επιστημών. Η αξιοπιστία στη γνώση δεν ήταν γι' αυτόν αρκετό σημάδι για να χαρακτηρίσει τη γνώση απαραίτητη και εφαρμόσιμη. Οι εντυπωσιακές ανακαλύψεις των σύγχρονων ερευνητών και η τεχνολογία που έχει ξεπεράσει τη φαντασία δεν τον μετακίνησαν από αυτή την εκτίμηση για τον πρωταγωνιστικό ρόλο μιας Ηθικής με πνευματική αναζήτηση.

επάνω