ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

<•> Η σχετικότητα των εξωτερικών αξιών ή προτύπων

Με τη λέξη «αξία» δεν εννοούμε οπωσδήποτε κάτι πολύ χρήσι­μο ή σημαντικό, αλλά γενικότερα οτιδήποτε μπορεί να εκτιμηθεί ως χρήσιμο και υπολογίσιμο μέσα στη σκέψη μας ή για τη δράση μας. Οι δυνατότητες ποτέ δεν λείπουν από κανένα πράγμα και αναπόφευκτα όλα τα πράγματα κάπου και κάπως χρησιμεύουν. Όλα χρησι­μεύουν ή συντελούν κάπου, με άμε­σο, φανερό και συνειδητοποιημένο τρόπο, αλλά και πιο έμμεσα από τις συνέ­πειες της παρουσίας και της συμπεριφοράς τους (έμμεση χρησιμότη­τα). Συγ­χρόνως, τα ίδια τα πράγματα δεν είναι αμετάβλη­τα στο χρόνο, οι σχέσεις τους μεταβάλλονται, επίσης. Το ίδιο, η χρησι­μότητα, τα πιθανά αποτελέσματα δεν είναι διαρκώς τα ίδια. Μερικές από τις δυνατότητες των πραγμάτων είναι πιο σταθερές και τις διατηρούν σε όλη την πορεία της ύπαρξής τους. Οι αξιολογήσεις μπορούν και γίνονται από πολλές σκοπιές και όπως μας ευχαριστεί, όσο μπορούμε να ορίζουμε έτσι σχετικά μια αξία-σκοπό-πρότυπο σε σχέση με την πραγματο­ποίηση ορισμένων δυνατοτήτων. Η χρησιμότητα, με τη γενικότερη έννοια της λέξης, υπάρχει ανεξάρτητα από το ποιο είναι το αποτέλεσμα, από το αν αυτό ήταν τελικά απαραίτητο, καλό ή κακό και από τη χρονική στιγμή που επιτυγχάνεται κάτι. Ο άνθρωπος ζει με περιορισμένη γνώση και αντίληψη μέσα στο περιβάλλον του και εξαναγκασμένος να συμπεριφέρεται παρασυρμένος, παρά τη μεγάλη άγνοια και τις πλάνες του (στο εξής, αισθησιοκρατικός τρόπος ζωής). Δεν περιορίζεται μόνο στην επιβίωσή του. Ξεχωρίζει τον εαυτό του απέναντι στον κόσμο και στρέφεται «έξω» στα αισθητά για να απολαύσει με όλους τους δυνατούς τρόπους, όπως και για να επιλύσει τα προβλήματά του. Το κοινό γνώρισμα αυτής της εξωστρεφούς συμπεριφοράς με φαντασιώσεις και με λανθασμένες απόψεις για το ρόλο του και τον προορισμό του είναι το φαινόμενο του κακού εγωισμού, τον οποίο μπορούμε να ξεχωρίσουμε με τη λέξη "εγωκεντρισμός". Ο εγωκεντρισμός σημαίνει την τελείως αντίθετη ροπή του ανθρώπου να προσκολ­λάται, να περιορίζεται στα εξωτερικά του πράγματα, να ζει έτσι «τυχαία», παρασυρμένος, με εξωτερικές αξίες και στόχους και να επιμένει στην έμμεση εξύψωσή του μέσα στο κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον, εξαιτίας των φαντασιώσεων και των λαθών στη σκέψη.

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό