Οι φαντασιώσεις και τα ψέματα του
ανθρώπου χωρίς αυτογνωσία...
Μη λες ότι δεν ήξερες!
<•>
Μερικές κατευθυντήριες απόψεις για τη ζωή είναι προ-καθοριστικές
για την απόδοση, την επιτυχία και την εξέλιξη του
ανθρώπου σε όλους τους χώρους και σε όλες τις
δραστηριότητές του. Οι κατευθυντήριες απόψεις με
εσωτερικές αξίες για την πορεία της ζωής μέχρι σήμερα
υποβαθμίζονται και αντικρούονται σαν μεταφυσικά ζητήματα, διότι δεν ευνοούν τα σχέδια, τις επιθυμίες και
τους στόχους των φιλόδοξων και των "υλιστών" ανθρώπων...
Αναρωτήθηκες πόσα λες και κάνεις καθημερινά με 100%
βεβαιότητα, ενώ αυτά είναι πιο αμφίβολα από φιλοσοφικές
θεωρίες; Ο
πνευματικός προσανατολισμός με την παγκόσμια ηθική του περιορίζει την απερίσκεφτη και φιλόδοξη δράση. Γι' αυτό δεν ακούγεται
ευχάριστος. Αντιθέτως η άρνησή του, διευκολύνει όλους για να επιρρίπτουν κάθε ευθύνη στους άλλους, όχι στον εαυτό τους.
Η ΦΥΣΙΚΗ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΝΩΣΤΗ. Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΑ
ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ...
<•>
Η
σχετικότητα των εξωτερικών αξιών ή προτύπων
Με τη λέξη «αξία» δεν εννοούμε οπωσδήποτε κάτι πολύ χρήσιμο ή
σημαντικό, αλλά γενικότερα οτιδήποτε μπορεί να εκτιμηθεί ως
χρήσιμο και υπολογίσιμο μέσα στη σκέψη μας ή για τη δράση μας.
Οι δυνατότητες ποτέ δεν λείπουν από κανένα πράγμα και
αναπόφευκτα όλα τα πράγματα κάπου και κάπως χρησιμεύουν. Όλα
χρησιμεύουν ή συντελούν κάπου, με άμεσο, φανερό και
συνειδητοποιημένο τρόπο, αλλά και πιο έμμεσα από τις συνέπειες
της παρουσίας και της συμπεριφοράς τους (έμμεση χρησιμότητα).
Συγχρόνως, τα ίδια τα πράγματα δεν είναι αμετάβλητα στο χρόνο,
οι σχέσεις τους μεταβάλλονται, επίσης. Το ίδιο, η χρησιμότητα,
τα πιθανά αποτελέσματα δεν είναι διαρκώς τα ίδια. Μερικές από
τις δυνατότητες των πραγμάτων είναι πιο σταθερές και τις
διατηρούν σε όλη την πορεία της ύπαρξής τους. Οι αξιολογήσεις
μπορούν και γίνονται από πολλές σκοπιές και όπως μας ευχαριστεί,
όσο μπορούμε να ορίζουμε έτσι σχετικά μια αξία-σκοπό-πρότυπο σε
σχέση με την πραγματοποίηση ορισμένων δυνατοτήτων. Η
χρησιμότητα, με τη γενικότερη έννοια της λέξης, υπάρχει
ανεξάρτητα από το ποιο είναι το αποτέλεσμα, από το αν αυτό ήταν
τελικά απαραίτητο, καλό ή κακό και από τη χρονική στιγμή που
επιτυγχάνεται κάτι. Ο άνθρωπος ζει με περιορισμένη γνώση και
αντίληψη μέσα στο περιβάλλον του και εξαναγκασμένος να
συμπεριφέρεται παρασυρμένος, παρά τη μεγάλη άγνοια και τις
πλάνες του (στο εξής, αισθησιοκρατικός τρόπος ζωής). Δεν
περιορίζεται μόνο στην επιβίωσή του. Ξεχωρίζει τον εαυτό του
απέναντι στον κόσμο και στρέφεται «έξω» στα αισθητά για να
απολαύσει με όλους τους δυνατούς τρόπους, όπως και για να
επιλύσει τα προβλήματά του. Το κοινό γνώρισμα αυτής της
εξωστρεφούς συμπεριφοράς με φαντασιώσεις και με λανθασμένες
απόψεις για το ρόλο του και τον προορισμό του είναι το φαινόμενο
του κακού εγωισμού, τον οποίο μπορούμε να ξεχωρίσουμε με τη λέξη
"εγωκεντρισμός". Ο εγωκεντρισμός σημαίνει την τελείως αντίθετη
ροπή του ανθρώπου να προσκολλάται, να περιορίζεται στα
εξωτερικά του πράγματα, να ζει έτσι «τυχαία», παρασυρμένος, με
εξωτερικές αξίες και στόχους και να επιμένει στην έμμεση εξύψωσή
του μέσα στο κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον, εξαιτίας των
φαντασιώσεων και των λαθών στη σκέψη.
>>>►
Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της
παγκόσμιας
Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό
ΚΟΣΜΟΝΟΜΙΑ:
ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ
Τα πιο φανερά σημάδια ότι προσφέρονται σωστές απαντήσεις και σκέψεις που διευκολύνουν μια θεωρητική έρευνα
>>>
Γνώση χωρίς ηθική είναι άσκοπη και παραπλανητική
>>>
Ενοποιημένη και διεπιστημονική Απάντηση, πιο αναλυτικά:
>>>
Ενοποιημένη Απάντηση, όχι μονόπλευρη, δηλαδή:
Ηθική / Ψυχολογική
Λογική
Πολιτική
Κοσμολογική
<•> Περισσότερα... στα
βιβλία. Για μια πιο συνεκτική ανάγνωση των αναπτυγμένων σκέψεων προτείνεται το κατέβασμα και η εκτύπωση των αρχείων κειμένου
►
Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί
τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η
αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της
ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά
πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση
στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς
διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα
στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρασυρμένη, με όποια δυνατότητα και
αν τη φανταστούμε.
Ο
υλιστικός τρόπος ζωής στηρίζεται σε πολλές φαντασιώσεις και σε ψέματα, όχι στην
αυτογνωσία και συμπίπτει με εγωκεντρικό τρόπο ζωής και νοοτροπία. Ο εγωισμός, η
μεροληψία, η
ανοησία και το παρανοϊκό πνεύμα είναι οι άλλες απόψεις του υλιστικού τρόπου ζωής
και αντίληψης.
Αν η Ηθική του εσωτερικού
προσανατολισμού (με πνευματικές αξίες) δεν είναι Επιστήμη
►
>>>►