ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

<•> Σε λίγες σειρές τα γερά θεμέλια της παγκόσμιας (ή κοσμολογικής) ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό

> Άγνοια και περιορισμός (χρονικός και τοπικός) στα αισθητά πράγ­ματα. Ο κόσμος εμφανίζεται περιορισμένος στις πληροφορίες των αισθήσεων και με τη διάρ­κεια αυτών των πληροφοριών, όπως στα ζώα. Εξαρχής οι αισθήσεις, δημιουργούν στη διάνοια μεροληψία, πλάνη και δράση με περιστασιακές πληροφορίες και με ανεπαρκή γνώση των πραγμάτων.

> Η ανθρώπινη γνώση δεν περιορίζεται στις πληροφορίες των αισθήσεων. Εκτός από περιορισμένη και ανεπαρκής, με τη μνήμη, την παρατήρηση και με τη λήψη πληροφοριών από άλλες πηγές, η ανθρώπινη διάνοια σχηματίζει δικές της απόψεις και εκτιμήσεις για τα πράγματα, ενώ ξεχνάει πολλές από τις πληροφορίες των αισθήσεων. Η σκέψη γίνεται φαντασία χωρίς επίγνωση, ενώ συμπλέκονται πολλά λάθη και υπερβολές. Μαζί με την περιορισμένη, μεροληπτική και ελλιπή γνώση των αισθητών και με τους εξαναγκασμούς της φύσης, η διάνοια προτρέπει (ή παρακινεί) χωρίς φρένο σε εξωτερική δράση.

> Με τα λάθη, με τις υπερβολές, με τις φαντασιώσεις, με τα κενά στη γνώση και με τις βιαστικές σκέψεις του, ο άνθρωπος υπε­ρεκτιμάει τις δυνατότητές του και παρακινείται για δράση και αντίδραση μέσα στον κόσμο, με τρελές προσ­δοκίες ή απογοητεύσεις. Νομίζει ότι γνωρί­ζει πώς θα ζήσει καλύτερα. Ενώ αντιθέτως, συμπεριφέρεται εγωιστικά και άπληστα, είτε από υπερβολική σιγουριά, είτε από ανασφάλεια όταν διαπιστώ­νει, ότι πιθανό δεν θα επιτύχει όσα φαντάζεται ως απαραίτητα για μια ευτυχι­σμένη ζωή. Η ζωή με εξωτερική δράση πάλι με σκέψη είναι. Ο εγωκεντρισμός, η μεροληψία, οι φαντασιώσεις και η παράνοια είναι εσωτερικά φαινόμενα αξεχώριστα συνδεδεμένα με τον υλιστικό και αισθησιοκρατικό τρόπο ζωής.

> Παρατηρούμε αδυναμία και στην ίδια τη γνώση. Η αλήθεια και η αξιοπι­στία στη γνώση για τα πράγματα δεν επαρκούν για την επίτευξη του στόχου μιας έρευνας, ούτε για την αξιοποίηση της ζωής. Αντιθέτως αφήνουν το πνεύμα να χάνεται χωρίς επίγνωση στο χάος των πληροφοριών και να εστιάζει μεροληπτικά στον κόσμο.

> Επομένως, χρειάζεται μια εσωτερική στροφή της διάνοιας στον εαυτό της: δηλαδή ν' αναγνωρίσει την άγνοια για τα πράγματα, τον περιορισμό της, τις αδυναμίες της σκέψης και το άσκοπο πολλών εξωτερικών δράσεων. Όταν δεν ξέρεις να κολυμπάς, περιορίζεσαι στα ρηχά νερά και προσπαθείς να μάθεις εκεί! Η δράση για επιβίωση πρέπει να συνυπολογίζει την ανάγκη για εσωτερικό προσανατολισμό της ζωής και για αξιόπιστη σκέψη.

> Η ζωή απαλλαγμένη από τις πλάνες με τη δύναμη της σκέψης και της γνώσης αποβάλλει τη μόνιμη αβε­βαιότητα και την ανάγκη να βρει ένα νόημα ύπαρξης από τις εξωτερικές δυνατότητές της και δεν έχει υπερβολικές προσδοκίες ούτε ανόητες απογοη­τεύσεις.

> Η συμπεριφορά ρυθμισμένη με εσωτερικές αξίες, με ικανότητα λογικής και αμερόληπτης σκέψης, με καλλιεργημένο πνεύμα και με ψυχική ηρεμία αποτελεί την προϋπόθεση για την αξιοπιστία και την υπευθυνότητα στη συ­νεργασία, για την ειρηνική συμβίωση, για την πρόληψη της κακής τύχης, για τη δίκαιη εκτίμηση των δυνατοτήτων και για την πιο αποτελεσματική δράση.

> Η ίδια η αυταπάτη και η άγνοια από μόνα τους, χωρίς καμία πράξη, είναι το μεγάλο μείον στην αξιοποίηση της ζωή, αν όχι η καταστροφή της.

<·> Οι πυλώνες της παγκόσμιας ηθικής:

> Στην περιοχή της σκέψης και της έρευνας για το σχηματισμό της γνώσης και της πληροφορίας. (Περιοχή της γνωσιολογίας και 1ο μέρος στη διαίρεση του βιβλίου για μια παγκόσμια Ηθική). Διαπιστώσαμε το φαινόμενο της αφαίρεσης πληροφοριών από τις αισθήσεις, του διανοητικού περιορισμού στο περιβάλλον και το πλησίασμα της γνώσης στη φαντασία. (Εισαγωγή στην ηθική).

> Στην περιοχή της έρευνας για το πώς η σκέψη κάνει εκτιμήσεις βεβαιότητας και πιθανότητας και έτσι κινητοποιεί το βιολογικό σώμα και εξωτερικεύει τις ψυχολογικές αντιδράσεις του. (Περιοχή της ψυχολογίας και 2ο μέρος του βιβλίου). Διαπιστώσαμε τη σχέση της δράσης και της συμπεριφοράς με τη βιαστική σκέψη, με τη φαντασία, με την ανεπάρκεια της γνώσης και γενικά με τις πνευματικές αδυναμίες.

> Στην περιοχή της αναζήτησης για τον προορισμό της ζωής, για την προτεραιότητα των σκοπών και για τον καθαρισμό του πνεύματος από το πλήθος των τυχαίων πληροφοριών. (Περιοχή της ηθικής και 2ο μέρος του βιβλίου). Διαπιστώσαμε την παραπλάνηση του πνεύματος και την ανάγκη της ζωής για να επιβεβαιώσει ένα ρόλο μέσα στον κόσμο.

> Στην περιοχή της έρευνας για τα γενικά γνωρίσματα των πραγμάτων και για τα σταθερά ή τα συχνά φαινόμενα με τα οποία η ζωή συνδέεται αξεχώριστα. (Περιοχή της κοσμολογίας και των φυσικών επιστημών σε ξεχωριστό τόμο). Διαπιστώσαμε ότι οι φυσικοί νόμοι που ρυθμίζουν εξωτερικά τα πράγματα και διατηρούν τον κόσμο επιβάλλονται με άμεσο/εσωτερικό τρόπο από την ύπαρξη του συνόλου του κόσμου και όχι από την περιστασιακή σύνδεση των μερών του. (Κοσμολογική ηθική).

> Στην περιοχή της έρευνας για τις ανθρώπινες συνεργασίες και για την ομαδική δράση. (Περιοχή της κοινωνιολογίας και 4ο μέρος του βιβλίου). Διαπιστώσαμε ότι οι ανθρώπινες συνεργασίες και η ομαδική δράση χρειάζονται τη σχέση εμπιστοσύνης και ότι αυτή η σχέση εύκολα διαψεύδεται, είτε από εκμετάλλευση και εξαπάτηση είτε από ανοησία. (Άνθρωπος και κοινωνία).

>>>► Κατεβάστε αυτό το τμήμα της παγκόσμιας διακήρυξης της κοσμολογικής Ηθικής