ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

<•> ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ...

Μερικοί πειστικοί λόγοι για να γίνει κάποιος «κακός» και αλήτης, εάν η Ηθική του εσωτερικού προσα­νατολισμού (με πνευματικές αξίες) δεν είναι παγκόσμια Επιστήμη. Ο δισταγμός, η ανασφάλεια, η αμφιβολία είναι πιο πολλές φορές απαραίτητα για τη ρύθμιση της ζωής και δεν πρέπει να θεωρούνται αδυναμίες και να εκτιμούνται σαν κακά σημάδια.

1) Τίποτα δεν είναι για πάντα. Οι μνήμες σβήνονται και κάθε δυσάρεστη συνέπεια των πράξεών μας σε λίγα χρόνια θα χαθεί. (Όσοι φιλοδοξούν ή αναμένουν να καταγραφούν στην ιστορία χρειάζεται να είναι πιο προσεκτικοί...).

2) Από την αρχή της ζωής μέσα στην άγρια φύση, η αδικία και το κακό ενυπάρχουν σαν απαραίτητα στοιχεία για τη ζωή. Κάποιοι είναι θύματα της κακής φυσικής τύχης και το ίδιο μέσα στην κοινωνία, από τα αρχαία χρόνια κάποιοι είναι τα θύματα των άσχημων κοινωνικών συνθηκών και μερικών ισχυρών ομάδων. Ακραία περίπτωση, ο πόλεμος με στρατιωτικά μέσα (εμφύλιος, θρησκευτικός, οικονομικός, ιδιοκτησιακός κ.α.).

3) Η ανθρώπινη δικαιοσύνη παραμένει προκλητικά ανεπαρκής. Δεν αποδίδεται σε όλες τις περιπτώσεις, πολλές και καθημερινές περιπτώσεις δεν φθάνουν ποτέ σε αυτή, ενώ πολλές από τις συνέπειες τις αδικίας δεν είναι αναστρέψιμες.

4) Οι νόμοι της Πολιτείας τροποποιούνται, ακυρώνονται, συμπληρώνονται, προσαρμόζονται και παραβιάζονται από τους ανθρώπους της εξουσίας, μέχρι του σημείου να βλάπτονται τα συμφέροντα μεγάλων ομάδων και όλης της κοινωνίας και συνήθως με τη δικαιολογία του γενικού καλού της κοινωνίας.

5) Είναι συνηθισμένο φαινόμενο, να είμαστε ειλικρινείς, τίμιοι, φιλάνθρωποι, φιλήσυχοι άνθρωποι, χωρίς καμία ανταπόδοση και αντιθέτως, να μας πληγώνουν και να μας ταλαιπωρούν. Σε καιρό ειρήνης, συμβαίνει μέσα στην ανισόρροπη κοινωνία που βρεθήκαμε να ζούμε, οι καλοί άνθρωποι να ζημιώνονται και να αποθαρρύνονται, ενώ οι πιο αδίστακτοι και οι έτοιμοι για όλα, εκείνοι να επιβραβεύονται και να ευνοούνται.

6) Οποιαδήποτε στιγμή, η ζωή μας μπορεί να κινδυνέψει από τις επιθυμίες, τις αποφάσεις και τις ενέργειες των συνανθρώπων μας, χωρίς δική μας πρό­κληση. Ένα μικρό σημάδι επάνω στην επιδερμίδα μας μπορεί να θεωρηθεί προκλητικό. Μήπως τότε θα σκεφτούμε, πόσο ανόητοι ήμασταν που δεν πράξαμε αδίστακτα όπως οι αλήτες και που δεν εκμεταλλευτήκαμε κάποιες ανήθικες ευκαιρίες;

7) Δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση και εγγύηση για το μέλλον μας από πουθενά, ενώ δεν λείπουν τα μεγάλα προβλήματα και οι πιο άσχημες μέρες από τη ζωή μας. Δεν υπάρχει θρησκεία που να μπορεί κάποιος να αγκιστρωθεί με την πλήρη βεβαιότητα ότι όλα θα πάνε καλά. Ούτε επιστημονική θεωρία στην οποία να αποδεικνύεται ο ρόλος και η ύπαρξη του Θεού και το νόημα της ζωής μετά το φυσικό τέλος του θανάτου. Καμία θρησκεία ούτε κάποια θεωρία μπορεί να αποδείξει την ευνοϊκότερη τύχη στην προσωπική μας ζωή. Οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να χάσει τη δική του ζωή ή των αγαπημένων του προσώπων και να ζήσει ακραία δυστυχία, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, θρησκεία, καταγωγή και από τις καλόψυχες πράξεις του.

8) Από τη γέννησή μας επηρεαζόμαστε και διαμορφωνόμαστε μέσα σε ένα οικογενειακό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό περιβάλλον, με προδιαγεγραμμένες πολλές από τις βιολογικές δυνατότητές μας και αναμφίβολα με περιορισμένη τη δυνατότητα να αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι για τη ζωή μας και για το τι θα γίνουμε. Δεν είμαστε 100% ελεύθεροι πνευματικά και 100% οι αποκλειστικοί υπαίτιοι των πράξεων και των επιλογών μας. Η ενηλικίωση σε συγκεκριμένο αριθμό ετών δεν συμπίπτει σαν από θαύμα με την ολοκλήρωση της προσωπικότητας ή με την απόκτηση της ικανότητας για υπεύθυνη (ή ελεύθερη;) ζωή και για επιβίωση.

9) Οι λόγοι για να γίνει κάποιος κακοποιός και σκληρόψυχος είναι πιο απλοί, πιο κατανοητοί, πιο ρεαλιστικοί, λογικοί και με ισχυρά επιχειρήματα βγαλμένα από την εμπειρία. Ίσως αυτοί είναι πιο ισχυροί απ' όσο είναι οι λόγοι για να γίνει κάποιος «καλός». Πάντως, δεν είναι φανερά άτοποι.

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό