ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

(Συνέχεια) 

Εμείς δεν αρκεστήκαμε να διαπιστώσουμε και να υποστηρίξουμε με παραδείγματα από την εμπειρία, ότι ο άνθρωπος είναι ένα έξυπνο και άπληστο ζώο, με υπερβολικό ενδιαφέρον για τον εαυτό του. Φανερώσαμε τη διαρκή σύνδεση της συμπεριφοράς με τις σκέψεις και με τις πληροφορίες και με τις εκτιμήσεις, που κάνει ο άνθρωπος για τον εαυτό του μέσα στον ανεξάντλητο κόσμο. Αυτές οι απόψεις για την ηθική με εσω­τερικό προσανατολισμό είναι παγκόσμιες και δεν αγνοούν τις παρατηρήσεις επί της εμπειρίας. Οι άνθρωποι θα έπρεπε να ζουν πιο όμορφα από τα ζώα ή να λείπουν από την κοινωνία τα περισσότερα φοβερά γεγονότα. Κάτι πρέπει να απαντήσουν για αυτή την επίγεια δυσκολία όσοι δεν καταλαβαίνουν μια ζωή με περισσότερο πνεύμα και λιγότερη εξωτερική δράση. Η καθημερινή ζωή και η γνώση της ιστορίας επιβε­βαιώνουν την ερμηνεία για τις πνευματικές αδυναμίες του ανθρώπου και πώς αυτές οι αδυναμίες παρακινούν σε βιαστική δράση, με παράνοια και εγωκεντρισμό. Είναι παγκόσμιες αλήθειες, διότι όπου υπάρχει ζωή μέσα στον κόσμο, το βιολογικό σώμα είναι περιορισμένο τοπικά και χρονικά και οι πληροφορίες του τοπικές και επιλεκτικές για την επι­βίωση. Η γνώση των πραγμάτων πάντα είναι ανεπαρκής, η προοπτική της γνώσης δεν είναι μόνο για την πνευματική ανάπτυξη, ο εξωτερικός κόσμος έχει άπειρες επιλογές για να ζήσουμε και με κάθε όνειρο, χωρίς να γνωρίζουμε καλά τι τελικά γυρεύουμε. Παντού στον κόσμο, μόνο η "εσωτερική" στροφή μέσα στο πνεύμα φανερώνει ότι το πνεύμα είναι παρασυρμένο από τα άπειρα εξωτερικά πράγματα, χωρίς τελικό σκοπό. Παντού στον κόσμο, μόνο η "εσωτερική" στροφή μέσα στο πνεύμα φανερώνει με τη σκέψη, ότι το πνεύμα υπερεκτιμάει τις ικανότητές του και φαντάζεται ότι ο αποκλειστικός προορισμός του είναι να απολαύσει τις σχετικές επιτυχίες μέσα στον (υλικό) κόσμο. Μόνο η "εσωτερική" στροφή μέσα στο πνεύμα φανερώνει με τη σκέψη, ότι το πνεύμα πρέπει να είναι συγκρατημένο και να μην εμπιστεύεται τυφλά τον εαυτό του και τις πληροφορίες του. Με λίγα λόγια, η ηθική, έτσι όπως την περιγράφουμε σε αξεχώριστη σύνδεση με το πνεύμα και με την επίγνωση για τη μεγάλη του άγνοια είναι αδιαμφισβήτητη όσο ένας σωστός μαθηματικός υπολογισμός. Αυτή η ηθική με εσωτερικό προσανατολισμό και οι απόψεις για την εσωτερική στροφή του πνεύματος προς τον εαυτό του, δεν είναι σκέψεις ενός τυχαίου προσώπου και σχετικές παρατηρήσεις έχουν γίνει από τα αρχαία χρόνια. Πολλές από αυτές τις παρατηρήσεις έχουν συμπεριληφθεί στις θρησκείες, έχουν ερευνηθεί από τους φιλόσοφους και οι περισσότερες έχουν διατυπωθεί για τη νομοθεσία των κρατών. Εμείς εδώ έχουμε βρει την άκρη του νήματος για να βάλουμε τις σκέψεις στο χαρτί με μια σειρά και απαλλαγμένες από τις φαντασιώσεις για άλλους κόσμους και για θεούς. Χωρίς να πέσουμε στην παγίδα να μιλάμε για γεγονότα που αμφισβητούνται και μαζί με την τρομερή διαπίστωση, ότι η επιστημονική γνώση, επίσης γίνεται εργαλείο για να εξαπατηθεί ο κόσμος και για επαγγελματική εκμετάλλευση.

Χωρίς αυτές τις παρατηρήσεις και τις διαπιστώσεις θα ήταν εύκολο για όλους να απορρίψουν τη χρησιμότητα μιας τέτοιας στροφής και να υποστηρίξουν αντίθετα, ότι πρόκειται για διαστροφή ή πνευματική ανωμαλία. Στην καλύτερη περίπτωση θα αναγνώριζαν τη θετική χρησι­μότητα μόνο για ορισμένες σύντομες στιγμές της καθημερινής ζωής και συγκρατημένα, για να μη χάσουμε την «αληθινή» εξωτερική ζωή. Πράγματι, αυτή η πνευματική στροφή δεν είναι ένα ομαλό φαινόμενο στη ζωή. Αλλά θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για την εμφάνιση της ζωής μέσα στον κόσμο, ιδιαίτερα τώρα μετά από την πιο προχωρημένη έρευνα του ουρανού, που δείχνει τη ζωή σαν ένα ατύχημα και πλανή­τες, πολλούς και μεγάλους σαν να υπάρχουν άσκοπα. Από άλλη πλευρά, φυσιολογικά και ομαλά εμφανίζονται τα φυτά και τα ζώα από τις πρώτες οργανικές ενώσεις. Είναι όμως φυτά και ζώα, χωρίς τα πνευματικά πλεονεκτήματα του ανθρώπου. Δεν θα συναντήσουμε την τρέλα μόνο σε άτομα που γίνονται εσωστρεφή χωρίς τη θέλησή τους. Θα τη συναντήσουμε και σε αντίθετες περιπτώσεις, όπως λ.χ. σε ανθρώπους που αισθάνονται φόβο και ασυγκράτητη ανησυχία να κλειστούν στον εαυτό τους ή να μείνουν μόνοι επί πολλή ώρα και σε ανθρώπους που διασκεδάζουν με καταχρήσεις και βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους. Εμείς σχεδόν έχουμε αντιστρέψει την ερμηνεία της ζωής και υπο­στηρίζουμε ότι η (γήινη) ζωή σαν εξωτερικό φαινόμενο είναι περισσότερο τρέλα, ψέμα και φαντασίωση. Ο εσωτερικός προσανατολισμός του πνεύματος δεν θα οδηγούσε σε μια ηθική με πνευματικές αξίες ενάντια σε ένα εγωκεντρικό και υλιστικό τρόπο ζωής, αν ο υλικός κόσμος δεν «τύχαινε» να είναι ένας κόσμος για να μην υπάρχει ο Θεός, αλλά αντιθέτως η παρανοϊκή ζωή με τα ελαττώματα, τα λάθη και τη φαντασία της. Εδώ το έχουμε υποστηρίξει με παρατηρήσεις και διαπιστώσεις (ιδιαίτερα για το ανθρώπινο πνεύμα και τη γλώσσα), που ο καθένας μπορεί να βρει στη δική του εμπειρία. Έχουμε αποφύγει να ανα­μείξουμε φιλοσοφικές θεωρίες, θεούς και να συγκεντρώσουμε ένα όγκο σελίδων με πληροφορίες για την κακία και την ανοησία των ανθρώπων από την αρχαιότητα έως σήμερα.

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό