Οι φαντασιώσεις και τα ψέματα του
ανθρώπου χωρίς αυτογνωσία...
Μη λες ότι δεν ήξερες!
<•>
Μερικές κατευθυντήριες απόψεις για τη ζωή είναι προ-καθοριστικές
για την απόδοση, την επιτυχία και την εξέλιξη του
ανθρώπου σε όλους τους χώρους και σε όλες τις
δραστηριότητές του. Οι κατευθυντήριες απόψεις με
εσωτερικές αξίες για την πορεία της ζωής μέχρι σήμερα
υποβαθμίζονται και αντικρούονται σαν μεταφυσικά ζητήματα, διότι δεν ευνοούν τα σχέδια, τις επιθυμίες και
τους στόχους των φιλόδοξων και των "υλιστών" ανθρώπων...
Αναρωτήθηκες πόσα λες και κάνεις καθημερινά με 100%
βεβαιότητα, ενώ αυτά είναι πιο αμφίβολα από φιλοσοφικές
θεωρίες; Ο
πνευματικός προσανατολισμός με την παγκόσμια ηθική του περιορίζει την απερίσκεφτη και φιλόδοξη δράση. Γι' αυτό δεν ακούγεται
ευχάριστος. Αντιθέτως η άρνησή του, διευκολύνει όλους για να επιρρίπτουν κάθε ευθύνη στους άλλους, όχι στον εαυτό τους.
Η ΦΥΣΙΚΗ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΝΩΣΤΗ. Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΑ
ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ...
<•>
Η ηθική
είναι τρόπος ζωής και όχι στιγμές συμπεριφοράς
Διαστρεβλώνουμε το νόημα της Ηθικής και μειώνουμε το σημαντικό
ρόλο της στον κόσμο, όταν την περιορίζουμε στις καλές προθέσεις
και στις περιστασιακές πράξεις αλληλεγγύης. Επιπλέον την
ακυρώνουμε και τη μεταλλάσσουμε σε μέσο παραπλάνησης και
εξυπηρέτησης άλλων συμφερόντων, όταν δεν αξιώνουμε
τη μόνιμη ή την κατά μέσο όρο σύνδεση της Ηθικής με όλο το
χρονικό διάστημα που ζούμε, δηλαδή με τον τρόπο ζωής.
Αν έτσι ακούγεται πιο αυστηρή
η αξίωση να ρυθμίζουμε τη συμπεριφορά μας καθημερινά με τις
εσωτερικές αξίες και με τη δύναμη της σκέψης, ωστόσο η ίδια αυτή
αξίωση είναι πιο επιεικής για τις μεμονωμένες στιγμές
καταδικαστέας συμπεριφοράς.
Η αποσπασματική και η
περιστασιακή παρατήρηση της συμπεριφοράς συνεργεί για
τις μονόπλευρες εκτιμήσεις και έτσι σχηματίζονται αντιφατικές
απόψεις για ένα πρόσωπο, για τις οποίες μετά αναζητούμε μια
λογική εξήγηση.
Γίνεται εκμετάλλευση της ανεμπόδιστης έκφρασης των απόψεων και
δημιουργείται η εντύπωση ότι όλες οι απόψεις είναι το ίδιο
πιθανά σωστές. Έτσι περίπου γίνεται εκμετάλλευση της
ανεκτικότητας να ζουν όλοι όπως τους ευχαριστεί και να δρουν όσο
θέλουν σαν καλοί πολίτες και δημιουργείται η εντύπωση, ότι όλοι
είναι το ίδιο άξιοι εμπιστοσύνης, υπεύθυνοι, ειλικρινείς. Μόνο
και μόνο επειδή όλοι έχουν αδυναμίες και κάνουν λάθη. Αυτή είναι
η ισοπέδωση στην αξία της ζωής με την κατάργηση του
πρωταγωνιστικού ρόλου της ηθικής και των πνευματικών αξιών. Οι
μαθητές επίσης δεν εμποδίζονται να πάνε αδιάβαστοι στο σχολείο,
όμως απέναντι στο δάσκαλο δεν είναι όλοι το ίδιο διαβασμένοι και
δεν έχουν προσπαθήσει το ίδιο. Για όλους μπορούμε να βρούμε
ελαττώματα, λάθη και κακές στιγμές, αφού η ζωή είναι περισσότερο
ψευδαίσθηση, άγνοια και ανασφάλεια. Όμως δεν ζουν όλοι το ίδιο
αλήτικα και με τη σκέψη κολλημένη στα ένστικτα και στον
ανταγωνισμό με μερικά άλλα πρόσωπα. Δεν έχουν όλοι την ίδια
απερίσκεφτη ζωή, δεν θυσιάζουν το χρόνο και την πνευματική
καλλιέργεια για τα υλικά ανταλλάγματα, δεν προσπαθούν το ίδιο
για να περιοριστούν
>>>►
Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της
παγκόσμιας
Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό
ΚΟΣΜΟΝΟΜΙΑ:
ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ
Τα πιο φανερά σημάδια ότι προσφέρονται σωστές απαντήσεις και σκέψεις που διευκολύνουν μια θεωρητική έρευνα
>>>
Γνώση χωρίς ηθική είναι άσκοπη και παραπλανητική
>>>
Ενοποιημένη και διεπιστημονική Απάντηση, πιο αναλυτικά:
>>>
Ενοποιημένη Απάντηση, όχι μονόπλευρη, δηλαδή:
Ηθική / Ψυχολογική
Λογική
Πολιτική
Κοσμολογική
<•> Περισσότερα... στα
βιβλία. Για μια πιο συνεκτική ανάγνωση των αναπτυγμένων σκέψεων προτείνεται το κατέβασμα και η εκτύπωση των αρχείων κειμένου
►
Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί
τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η
αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της
ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά
πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση
στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς
διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα
στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρασυρμένη, με όποια δυνατότητα και
αν τη φανταστούμε.
Ο
υλιστικός τρόπος ζωής στηρίζεται σε πολλές φαντασιώσεις και σε ψέματα, όχι στην
αυτογνωσία και συμπίπτει με εγωκεντρικό τρόπο ζωής και νοοτροπία. Ο εγωισμός, η
μεροληψία, η
ανοησία και το παρανοϊκό πνεύμα είναι οι άλλες απόψεις του υλιστικού τρόπου ζωής
και αντίληψης.
Αν η Ηθική του εσωτερικού
προσανατολισμού (με πνευματικές αξίες) δεν είναι Επιστήμη
►
>>>►