ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

(Συνέχεια) 

Η ηθική δεν είναι οπωσδήποτε κοσμική και κοινωνική συμπεριφορά

οποίος βρίσκεται μέσα τους και προκαλεί με κάθε ευκαιρία τις βάρβαρες, απάνθρωπες, απαξιωτικές, άδικες, αποθαρρυντικές και ζημιογόνες πράξεις τους. Όμως και η χαρούμενη και όμορφη ζωή σε μια τοπική κοινωνία όπως θα την εκτιμούσαμε υποδειγματική και κοινωνική, είναι ζωή με επιλογές, με θρησκευτικές απόψεις, με παραδοσιακές συνήθειες, με πολιτιστική κληρονομιά, με ήρωες και αξίες, με κανόνες συμπεριφοράς, που εύκολα προκαλούν φόβο ή έχθρα για την κοινωνικότητα σε άλλες περιοχές του κόσμου και για κάθε "ιδιόρρυθμο" που θα φανεί σαν αμφισβητίας με τις διαφορετικές επιλογές του.

Όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται μόνος απέναντι στους άλλους, συ­μπεριφέρεται συγκρατημένος, με χαμηλότερους τόνους, φοβισμένος, δείχνει αδιαφορία, είναι λιγότερο εκδηλωτικός και οι άσχημες σκέψεις και επιθυμίες του δεν μας ανησυχούν. Μόλις αποκτήσει φίλους και συ­νεργάτες, μόλις κερδίσει την υποστήριξη και γίνει μέλος μιας ομάδας, μόλις αισθανθεί πιο ασφαλής και έτοιμος να κρυφτεί, τότε μπορεί να εκδηλώσει τη χειρότερη πλευρά του. Εκδηλώνεται με όλες τις έξυπνες σκέψεις του και πιο άφοβα, γίνεται προκλητικός, επιδιώκει τους σκο­πούς του με όλα τα μέσα και δεν διστάζει να ικανοποιήσει εκβιαστικά τις κτηνώδεις επιθυμίες. Όχι επειδή είναι τρελός, άρρωστος και διεστραμμένος, αλλά συνήθως επειδή είναι πολύ άνετος, πονηρός, χω­ρίς τα όρια της ηθικής, όμως έχει υποστηρικτές και κανένας δεν τον υποψιάζεται. Εξάλλου, όπως έχουμε παρατηρήσει, από την εικόνα ενός ανθρώπου σε ξεχωριστές στιγμές, σχηματίζεται μια αρκετά διαφορετι­κή άποψη για τον εσωτερικό εαυτό του. Στη διάρκεια μιας ημέρας ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να συμπεριφερθεί ακραία και αντιφατικά. Μπο­ρούμε να τον δούμε ήσυχο ή επιθετικό, λυπημένο ή χαρούμενο, να βοη­θάει έναν επαίτη ή να βλασφημά κάποιον άλλο, με πρόχειρα και σκι­σμένα ρούχα ή περιποιημένο. Τα πιο σημαντικά σημάδια για να τον εκτιμήσουμε βρίσκονται μέσα στη σκέψη του και αυτή δεν τη βλέ­πουμε με τα μάτια. Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται ανήμπορος από μια ασθένεια, ανυπεράσπιστος και δυστυχισμένος, τότε προκαλείται η εντύπωση ενός «καλού» και ήσυχου ανθρώπου. Μέσα στη σκέψη του (με τις απόψεις, με τις εκτιμήσεις και τις προσδοκίες του), μπορεί να κρύβεται το πρόσωπο που θα βλέπαμε αν η τύχη του ήταν καλύτερη. Όταν βρεθεί σε μια άλλη περιοχή του κόσμου, όταν ανακαλύψει μια

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό