ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

(Συνέχεια)

Η μεροληψία συνδέεται στενά με την απερισκεψία. Και η απερισκεψία δεν είναι μόνο η πλήρης έλλειψη σκέψης, αλλά κυρίως οι βιαστικές εκτιμήσεις και όταν όλες τις ώρες σκεφτόμαστε σαν κολλημένοι σχεδόν το ίδιο πράγμα, για την ίδια επιθυμία, για το ίδιο πρόβλημα και περιορισμένοι στις εικόνες των ματιών μας. Πολλές σκέψεις γίνονται για να ενισχύσουμε την άποψή μας και έτσι περιορίζουμε τον κόσμο σε μια δική μας φαντασίωση, όπως αυτή σχηματίστηκε από την προσωπική εμπειρία. Δεν σκεφτόμαστε ούτε υποθέτουμε την αντίθετη άποψη ή δεν παρατηρούμε τα φανερά πράγματα, τις ενδείξεις και τα γεγονότα που αποδυναμώνουν τη μονόπλευρη άποψη και την υπερβολική εκτίμηση. Φυσικά δεν μπορούμε να σκεφτούμε τι γίνεται παντού στον κόσμο, ούτε χρειάζεται να τα μάθουμε όλα. Όμως αυτή η λογική σκέψη γίνεται η εύκολη δικαιολογία για να υψώσουμε με όλες τις προσπάθειες και τις θυσίες το δικό μας "εγώ" στον κόσμο σαν το μοναδικό και πιο ξεχωριστό. Και ακόμα, με τέτοιο απροετοίμαστο πνεύμα, γινόμαστε επιρρεπείς σε έντονα συναισθήματα και για να εντυπωσιαστούμε από κάθε τι το ασυνήθιστο, ενώ έχουμε συνηθίσει τον ίδιο τον εαυτό μας με την ανοησία του. Η ηθική δεν ξεκινάει μόνο με την ανάγκη για προσφορά, κατα­νόηση και σεβασμό σε όλο τον κόσμο. Η ηθική ξεκινάει και με την ανάγκη για επίγνωση της άγνοιας για τον κόσμο και των διαφορετικών εκτιμήσεων των ανθρώπων και με την ανάγκη να σκεφτόμαστε αμερό­ληπτα και να περιοριστεί η σωματική δράση, όχι το αντίθετο. Για όλες τις δράσεις και τους σκοπούς, μόνο ένα αμερόληπτο πνεύμα, σαν ανεξάρτητο από το χρόνο και τις περιστάσεις του υλικού κόσμου, είναι αρκετό για να επι­βεβαιώσει ότι ο προορισμός της ζωής είναι πρώτα εσωτερικός, εδώ και τώρα και πάντοτε ο ίδιος: Η απόλαυση του κόσμου και της ζωής χωρίς ψέματα και φαντασιώσεις, χωρίς ψεύτικους θεούς, χωρίς εξωτερικές επιτυχίες και συγκρίσεις.

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό