ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

(Συνέχεια) 

στην ιστορία. Τώρα επιπλέον, προσφέρεται εύκολα μια καλή εκτίμηση και απαλλαγή από την ηθική ανευθυνότητα του αλήτικου τρόπου ζωής και συγχρόνως έτσι εξυ­πηρετούνται και διατηρούνται θέσεις εργασίας. Μπορεί κάποιος να γίνει αιμοδότης ή δωρητής οργάνων και να κάνει μια καλή πράξη χωρίς επιλογή του προσώπου. Οι μεμονωμένες πράξεις μπορούν να γίνουν από τον καθένα, με διαφορετικούς λόγους, με διαφορετικές διαθέσεις και με διαφορετική τύχη. Εκτός από επιπόλαιη, η ηθική της φιλανθρωπίας και των μεμονωμένων στιγμών βολεύει την επιθυμία να εξυπηρετούμε τα ανήθικα, καταχρηστικά, παρα­νοϊκά και βλαβερά σχέδιά μας στον υπόλοιπο χρόνο, που δεν προσφέρουμε βοήθεια και καλοσύνη… Βοηθάει να διατηρούμε τον επιπόλαιο αισθη­σιοκρατικό, εγω­κεντρικό και υλιστικό τρόπο ζωής μας, να τον ανεχόμαστε στους άλλους, ακόμα και να απαλλαγούμε από την ανησυχία, μήπως δεν είμαστε «σωστοί».

Εάν κάποιος είναι πολύ ευαίσθητος στην αδικία και στη δυστυχία των άλλων, τότε πρέπει να βάλει μέσα στον τρόπο ζωής του τον προβληματισμό για την αδικία, τη δυστυχία, το νόημα της ζωής, την αναζήτηση της αλήθειας και την πνευματική καλλιέργεια. Αν είναι τόσο πολύ ευαίσθητος, θα πρέπει να είναι και πολύ σκληρός (ισορροπημένος και όχι ανεκτικός), με όλους εκείνους που έχουν στον τρόπο ζωής τους το ψέμα, την απάτη, την εκ­μετάλλευση ανθρώπων, τη μεγαλομανία, την εξυπηρέτηση των σκοπών τους με την ατυχία των άλλων, την υπερβολική σιγουριά. Η αδιαφορία και η φυγή των ανθρώπων από το θεωρητικό προβληματισμό για την αδικία στον κόσμο και για την κακή τύχη της ζωής, αυτή και μόνο σημαίνει πολλά. Αποκαλύπτει ένα ψέμα πίσω από τον ακραίο τρόπο με τον οποίο μερικοί εκφράζουν τη διαφωνία τους και εύκολα αντιδρούν, όταν τους αμφισβητούμε τις θρησκευτικές απόψεις τους ή στο άκουσμα ενός κακουργήματος.

Η βοήθεια δεν είναι μόνο η προσφορά προς τους κακότυχους, ευρύτερα προς όλους όσους έχουν ανάγκη και η υπεράσπιση των αδικημένων. Η δράση για την αποδυνάμωση μερικών υπεύθυνων για πολλά προβλήματα των συνανθρώπων, η αντίδραση για να σταματήσουν μερικές συνεργασίες και για να χάσουν ορισμένοι τα πλεονεκτήματά τους όταν αυτοί προκαλούν δυσκολίες στην επιβίωση των άλλων και δυστυχία σε ήσυχους ανθρώπους, επίσης είναι βοήθεια και θα την ξε­χωρίζαμε με τον προσδιορισμό "επιθετική" βοήθεια. Δεν πρέπει να παραξενεύει το φαινόμενο του ανθρώπου που μιλάει για την αγάπη, το Θεό, για την αξία της ανθρώπινης ζωής, ο οποίος με τη συμπεριφορά του δεν βλάπτει, αντιθέτως βοηθάει, αλλά αυτός μπορεί να είναι ο χειρότερος του κόσμου και αν δεν είναι, τότε να γίνει! Να είμαστε καλοί με επίγνωση πώς συμπεριφέρεται και διανοείται ένας κακός και έτοιμοι να αντιδράσουμε με γενναιότητα και σκληρότητα όταν χρειαστεί. Όχι καλοί από ανοησία και από δειλία.

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό