ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

(συνέχεια...)

Η ηθική είναι τρόπος ζωής και όχι στιγμές συμπεριφοράς

στον εαυτό τους και για να μη γίνονται ενοχλητικοί και καταπιεστικοί στους άλλους. Πώς θα αναγνωρίσουμε αυτές τις διαφορές της ζωής από μακριά και στις σύντομες στιγμές που βλεπόμαστε; Δειγματοληπτικά και από ορισμένες πληροφορίες που φανερώνουν τη μόνιμη νοοτροπία, τον τρόπο ζωής, τις προτεραιότητες του ατόμου στη ζωή του, τις απόψεις του, την ειλικρίνεια, τη συνέπειά του, τη σχέση του με την πνευματική ζωή και με τον υλιστικό τρόπο ζωής. Με το πέρασμα του χρόνου και με τη στενότερη επικοινωνία, οι εκτιμήσεις μπορούν να εξακριβωθούν.

Μεγάλος αριθμός πράξεων και αντιδράσεών μας εξαρτώνται άμεσα και προσδιορίζονται σταθερά υπό τις οδηγίες της σκέψης μας. Ενώ αντιθέτως, χωρίς την τελευταία, θα ήταν αδύνατο να προσδιοριστούν αυτές οι πράξεις ή τουλάχιστον να γίνουν τη σωστή στιγμή, με συνέχεια και προσχεδιασμένα. Από εκεί και πέρα, οι συνέπειες των πράξεών μας (έξω από εμάς) δεν αντανακλούν πάντοτε και ξεκάθαρα τις επιθυμίες, τις σκέψεις και τις απόψεις με τα οποία ενεργήσαμε ή ευρύτερα τα χαρακτηριστικά της ψυχοσύνθεσής μας. Πολλές από τις εξωτερικές συνέπειες ενδέχεται να μην είχαν προβλεφθεί από εμάς, να μην είχαν υπολογιστεί σωστά, να μην ήταν οι επιδιωκόμενες ή να έγιναν αποδεκτές και επιθυμητές εκ των υστέρων. Αν μας ανακηρύξουν ήρωες εκτιμώντας το αποτέλεσμα και τη δράση μας, έτσι δεν επιβεβαιώνεται ότι επιδιώξαμε αυτό το αποτέλεσμα ή ότι εμείς είχαμε εκτιμήσει και υπολογίσει σωστά για τη δράση μας. Δίνουμε ένα χρηματικό ποσό για βοήθεια, αλλά τα χρήματα μπορούν να καταλήξουν σε άλλα χέρια ή να γίνει κακή διαχείριση. Οι συ­νέπειες των πράξεων όχι μόνο δεν συνδέονται πάντοτε αναγκαία με τις εσω-διανοητικές μας πράξεις, αλλά συμβαίνει και το διαμετρικά αντίθετο. Από την έλλειψη πολλών εξωτερικών δραστηριοτήτων δεν μπορούμε να συμπεράνουμε, ότι δεν υπάρχουν εκείνα τα εσωτερικά στοιχεία, οι προϋποθέσεις, οι σκέψεις και οι επιθυμίες που θα παρακινούσαν για εκείνες τις εξωτερικές δρα­στηριότητες. Η πραγματοποίησή τους και η εξωτερίκευση μπορεί να είναι απλώς ζήτημα χρόνου και περιστάσεων. Μετά λέμε για κάποιον ότι άλλαξε πρόσωπο και ότι αυτός δεν είναι έτσι όπως πιστεύαμε. Επομένως, όταν κάποιος προσφέρει ένα καλό ή κάτι ευχάριστο με επίγνωση, με επιθυμία και με αυτοθυσία, θα το εκτιμήσουμε πολύ πε­ρισσότερο

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό